- қозы көш жер
- Қашықтығы қозы жайылымдай жер.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
қозы көш жер
Смотреть что такое "қозы көш жер" в других словарях:
қозы көген жер — Аз ғана қашықтық, жақын ара … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қой — зат. астр. Аспан шоқжұлдыздарының бірі. Үркердің үстіңгі жағында тұратын, аса жарық емес қос жұлдыз бар. Оны – Тоқты, Қозы немесе Қ о й, Қошқар деп те атайды (Х.Әбішұлы, Аспан сыры, 151). Қой жасы. этногр. Ер баланың он бес жастан асып, қой… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
абылаңқы — 1 (Гур., Бақс.; Сем.: Мақ., Ұрж.; Рес.: Орын., Омбы) ерте туған төл. Мынауың тайынша ма, баспақ па дегенде, жоқ а б ы л а ң қ ы дейміз (Орын., Ад.). Колхозда а б ы л а ң қ ы қозы да бар (Гур., Бақс.). Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінің бірінде … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кепе — 1 1. Қ орда., Сыр.) жер үй. Уақытша отыру үшін к е п е қазып аламыз Қ орда., Сыр.). 2. (Қост., Жанг.; Шымк., Мақт.; Қ орда: Сыр., Жал.) қамыспен қоршалған үсті жабық мал қора. К е п е сөзі бізде сирек кездеседі, к е п е д е көбінесе мал тұрады… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алакүлік — 1 (Гур., Маңғ.; Қ орда, Арал; Алм., Қаск.) жер құртының бір түрі. Ішіне а л ак ү л і к кеткен түйе су ауру болады (Гур., Маңғ.). Жүрмек болып көңілі бітті дейді, Малға айналып өмірім өтті дейді, Желі толған түйеңді, жан шешеке, А л а к ү л і к… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
асық — 1 (Жамб.: Шу, Св.; Шымк., Мақт.) артық. А с ы қ сөзі бар кісі екен. Ақ теңіздей толқын тасып Жерім толды төрт түлікке, Жоспар толық болып а с ы қ Орындалды күнделікте (Жамб., Шу). Былтыр мал пыланын а с ы ғ ы м е н орындадық (Жамб., Св.). Біздің… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кәндек — (Алм.: Шел., Еңб қаз.; Қарақ.; Түрікм.: Таш., Мары, Красн.) шұқыр жер, ор. Қозы бір к ә н д е к к е түсіп кетіп, үйелеп қапты (Алм., Шел.). Байқап жүр, маңда к ә н д е к көп (Түрікм., Красн.). [Түрікменше хендек (Туркм. рус. сл.); өзб. хандак… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кәңдек — 1 (Қарақ.) су сақтайтын әуіт, шұңқыр 2 (Талд., Панф.) шұқыр жер, ор. Қозы бір к ә ң д е к к е түсіп кетіп үйелеп қапты (Талд., Панф.). қ. кәндек … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
түпелек — (Өзб., Ташк.) қыста туған төл үшін қазып істейтін жер үй не жертөле. Т ү п ел е к т е үш төрт қозы бар (Өзб., Ташк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
латта — ет. жерг. Ласта. Бүйтіп жер басып жүргеніңнен дүниені л а т т а м а й құрығаның озық ау (О. Бөкеев, Өз отыңды., 301) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
